In 1742 trok Georg Frideric Handel naar Dublin om, zo gaat het verhaal, zijn Londense schuldeisers tijdelijk te ontlopen. In zijn koffer had hij een haastig gecomponeerd oratorium voor een zeer kleine instrumentale bezetting van hoofdzakelijk strijkers. Zo kon een uitvoering van dit zakoratorium in om het even welke stad op Handels doorreis zonder veel kommer georganiseerd worden. En een koor, zangers en een plaatselijke trompetter en een paukenist konden wel overal gevonden worden. Geen haar op Handels pruik dacht er toen aan dat Messiah het meest beroemde werk van de componist zou worden. Dat is volkomen terecht. In dit oratorium volgt de ene vocale hit na de andere en zijn de koren – niet alleen het befaamde Hallelujah – stuk voor stuk imponerend en beklijvend.