Door Jeanette Vergouwen

Luisteren naar de Hohe Messe van Bach is gewoon een weldaad: puur genieten van bijna bovenaardse kunst. BachPlus overtuigde met een kwalitatief hoogstaande interpretatie. De balans tussen vocalisten en instrumentalisten was goed, mede door de uitgekiende opstelling van de musici. Bart Naessens leidde strak en gaf alle kansen aan individuele, stijlvolle invullingen. Hij voorkwam dat in dit razend moeilijke werk ook maar één ontsporing voor kwam. En dat is heel knap, gezien de polyfone passages en de ingewikkelde fuga’s. Door de solistische bezetting (ook van ripieni en instrumentaal ensemble) kwam de structuur van het werk nog beter uit. Voor de uitvoerenden echter een bijzonder moeilijke opgave. Er werd gedreven, en geconcentreerd, maar ook enthousiast gemusiceerd en dat maakte de uitvoering tot een echt muzikaal feest. Naessens had de beschikking over een ensemble van prima musici. Met een goede vocale cast en klasse musici zoals hoboïst Marcel Ponseele is kwaliteit verzekerd. Het was genieten van de kleurrijke invulling van de houtblazers en de feestelijk klinkende kopers. Prachtig klonken de obligate partijen (traverso) tijdens het duet Domine Deus door de sopranen Elisabeth Hermans en Griet De Geyter, het Qui sedes (oboe) door alt Nicola Wemyss en het Quoniam waarin de natuurhoorn een prestatie leverde, maar waarin bas Lieven Termont wat vlak en niet helemaal correct zong. Na de pauze werd de muzikale emotie onderstreept door de dalende en stijgende melodielijnen, ritmische effecten, speciale klankkleuren en typische intervallen. Absolute hoogtepunten waren het Benedictus door tenor Kevin Skelton en het Agnus Dei door de helder en warm zingende alt.
Hohe Messe van Bach
Door orkest van BachPlus, ripieni en solisten o.l.v. Bart Naessens. Gehoord zaterdag 7 december in de Sint Baafskerk in Aardenburg.