Recensie door Jeanette Vergouwen

Het nieuwe seizoen van de Bachconcerten die BachPlus verzorgt in Aardenburg begon met een ongewone uitvoering. De mini-opera Pimpinone van Georg Philipp Telemann werd in 1725 opgevoerd als een intermezzo voor de opera Tamerlan van Händel. Meteen een succes, want het publiek mocht gewoon flink lachen. Pas in het midden van de 17^de eeuw werd toegestaan dat er tijdens opera’s gelachen mocht worden. Toen kwamen grappige figuren (beetje volkse mensen) voor in de opera’s. In de 18^de eeuw ontstonden de echte komische opera’s (Opera buffa). Pimpinone een Duitse variant noemen van La Serva Padrona van Pergolesi, is onjuist. Pergolesi schreef zijn opera pas in 1733.
Bart Naessens opteerde om het werk concertant uit te voeren. Voor de zangers: sopraan Amaryllis Dieltiens (Vespetta) en bas Tiemo Wang (Pimpinone) een ingewikkelde opgave. Speel je de rol, of zorg je ervoor dat de karakters via het inkleuren van de stem uitkomen?

Dit probleem werd niet helemaal opgelost. Vespetta verscheen in aangepaste kleding ( kort rokje en paardenstaart). Na een speels gebrachte instrumentale inleiding ontpopte Amaryllis Dieltiens zich als een vlot, vinnig vrouwtje dat liet zien dat ze een vat vol emoties was. De kleine bewegingen en de lichaamstaal waren duidelijk en zij maakte gebruik van alle technische vocale mogelijkheden om als een echte Vespetta over te komen. De aria’s (in het Italiaans) leenden zich daar dan ook voor, met de open klinkers die regelmatig werden voorzien van fiorituren (kleine versieringen en trillers op de adem gezongen). Nu mag er dus gelachen worden bij een komische opera en de figuur die daar voor kon zorgen is Pimpinone. Tiemo Wang is echter geen bas buffo. Hij zong zijn partij met een serene, weinig kleurende stem. Zo werd Pimpinone eerder een tragische- dan een tragikomische figuur. Nu is deze man ook een echte sul, maar tegenover het pikante van Vespetta mag hij ook wel eens uit zijn slof schieten. De interpretatie van de emoties van Pimpinone, of hij nu verliefd, begerig, blij, kwaad of nederig was, bleven vlak en teveel hetzelfde. Zelfs de aria waarin hij alles uit de kast kan halen, waar hij zowel de rol van een misbruikte echtgenoot, roddelaarster en huilerige vrouw moet vertolken, bleef sereen en grijs.

Toch was het genieten van de vondsten van Telemann, de accurate, soms zelfs dansante, begeleiding van de strijkers en de speelsheid van een pittige Vespetta. Het was dus geen uitvoering waarbij hard gelachen werd, maar de glimlach was er na afloop wel.

Bachconcerten
Komische miniopera Pimpinone van G. Ph. Telemann. Door BachPlus o.l.v. Bart Naessens. Gehoord zondag 3 september in de Sint Baafs in Aardenburg