Recensie BachPlus 10 juni 2018

BachPlus
Recensie BachPlus 7 januari 2018
november 7, 2019
Piet van Egmond
Recensie Matthäus Passion 1956
september 26, 2019

Contrasten zijn de smaakmakers van een concert

Door Jeanette Vergouwen

Om het concertseizoen af te sluiten, koos BachPlus voor twee interessante composities van Bach. Een vroege cantate (BWV 12: Weinen, Klagen, Sorgen, Zagen) geschreven in 1712 in Weimar waarin droefheid en vreugde elkaar afwisselen en een Lutherse mis in A (Missa Brevis BWV 234), waarin Bach gebruik maakt van delen uit eerder geschreven cantates. 

Organist/dirigent Bart Naessens kwam met een ruime bezetting: acht vocalisten en negen instrumentalisten. Het was spannend om te luisteren naar de obligate partijen van hobo en traverso’s, en ook de obligate vioolsolo was boeiend.

De teksten van de cantaten zijn regelmatig droevig en naast het klagen worden vele tranen vergoten. Juist deze droevige sfeer wordt in de cantate BWV 12, die Bach schreef nadat hij aangenomen was als concertmeester in Weimar, extra benadrukt. Pas na het recitatief van de alt begint het licht te gloren. De aria voor alt en hobo klonk sereen. Bart Uvyn bezit een mooi legato, maar klinkt te weinig dynamisch. Bas Drew Santini zong zijn aria vrij recht toe, recht aan en in de niet sterk gezongen tenor-aria, speelde de hobo de mooie melodie van de koraal Jesu meine Freude. Heel apart en fris. De slotkoraal klonk vertroostend.

BachPlus beloofde dat in het slotconcert van seizoen 2018 het contrast troef zou zijn. Het contrast tussen de cantate en de missa brevis is groot. Contrasten zijn de smaakmakers van een concert, maar deze keer kwam die volle smaak niet echt kruidig over.

Het Kyrie van de Missa Brevis in A is in concertante stijl geschreven en de fuga’s zijn verre van gemakkelijk. Vooral het Christe Eleison, waarin de solisten na elkaar hun smeekbede brengen mag sprankelen.

Het Gloria in acht delen is een bonte afwisseling van snelle en langzame passages en bijdragen van koor en solisten. De traverso’s zorgden voor mooie omspelingen en de obligate partijen werden mooi ingevuld. Violist Dirk Van Daele was een knappe tegenspeler van de bas in het Domine Deus, jammer dat zijn mooie solo te weinig volume had ten opzichte van de sterke basso-continuo. Emotioneel sterk en mooi gefraseerd zong Griet De Geyter het Qui tollis, mede dankzij de mooie traverso partij en de bijna meditatieve ondersteuning van de hoge strijkers. Zij was van de vocalisten duidelijk kwalitatief van een ander niveau.

In de alt-aria kwamen de gepunte ritmes goed uit. Het magistrale, fugatische Cum Sancto Spirito werd met overtuiging gebracht. BachPlus zorgt al jaren voor afwisselende concerten, ze maken samen met het Bachcomité van Aardenburg een echte Bachstad.

Bachconcerten
Composities van Bach. Door BachPlus o.l.v. Bart Naessens. Gehoord zondag 10 juni in de Sint Baafs kerk in Aardenburg.