Recensie Bach-avond 5 oktober 2013

Recensie BachPlus 7 december 2013
november 7, 2019
Recensie BachPlus 11 juni 2017
november 7, 2019
Sint Baafskerk, Kerkfotografie.nl

Bach-avond met AKAMUS BERLIN

Zaterdagavond 5 oktober 2013 Sint-Baafskerk
Johann Sebastian Bach-avond met AKAMUS BERLIN
Organisatie: Festival van Zeeuws-Vlaanderen

  • Sinfonia zur Kantate ‘’ich geh’ und suche mit Verlangen‘’ BWV 49 (Oboe d’amore. Fagott, Streicher & b.c.)
  • Cantate ‘’ Mein Herze schwimmt im Blut’ BWV 199 (Sopraan, Oboe, Streicher & b.c.)
  • Konzert für Violine f-Moll, BWV 1056a
  • Brandenburgisches Konzert Nr.5 D-Dur BWV 1050
  • Cantate ‘Weichet nur betrübte Schatten’ BWV 202 (Sopraan, Oboe, Streicher & b.c.)

Joanne Lunn (Sopraan)
Georg Kallweit (Solovioline und concertmeester)
Recensie door Jeanette Vergouwen BN/DeStem en PZC

Weekend met veel contrasten
Het tweede weekeinde van het Festival van Zeeuwsch-Vlaanderen bood Akamus Berlin en een Weens familieconcert

AARDENBURG – Het barokensemble Akademie für alte Musik Berlin verraste in 2002 in Axel met een Telemann concert, de uitvoering was sprankelend en het publiek was enthousiast. Het was dan ook normaal dat het gezelschap een jaar later werd teruggevraagd. In de basiliek van Hulst werd een programma met Franse en Italiaanse barok gespeeld. In 2004 speelde Akamus, zoals de musici zich nu noemen, in Aardenburg en werd Purcell op een aparte wijze vertolkt. In de jubileumeditie mocht dit vermaarde ensemble niet ontbreken en omdat Aardenburg zich wil profileren als Bachstad, kwam het mooi uit dat het programma volledig gewijd was aan J.S. Bach.

Voor de Bach liefhebbers was dit concert een buitenkans. Akamus is van Europees niveau en verdedigt de authentieke speelwijze, er wordt gespeeld op periode-instrumenten. De Sint Baafs zat niet vol, wat met het in huis halen van een dergelijk gezelschap wel verwacht mocht worden. Of dit nu effect had op de musici, blijft gissen. De werken voor de pauze sprankelden niet. Het leek of er over het ensemble de in deze periode bekende ochtendnevel lag. De uitvoering was niet stralend. Natuurlijk werd er goed gemusiceerd, maar de echte cohesie was er niet. Het contrast met het tweede deel van het concert was duidelijk. Na de pauze werd het Vijfde Brandenburgse concert in D (BWV 1050) uitgevoerd en toen kwam de straling en het enthousiasme wel uit. De klavecinist zette een superprestatie neer met een meer dan overtuigende cadens in het Allegro. De drie solo-instrumenten (klavecimbel, viool en traverso) vormden een concertino dat geïnspireerd musiceerde en het orkest (tutti) overtuigde in de dialoog. Nu kwamen de nuances en de affecten beter over. Ook de cantate Weichet nur betrübte Schatten (BWV 202) werd door sopraan Joanne Lunn overtuigender gebracht dan het voor de pauze de wat mat gezongen Mein Herze schwimmt in Blut (BWV 199). De wereldlijke cantate kreeg glanzende invulling. De soliste had geen moeite meer met de hoge tonen en bracht haar recitatieven meer verhalend. Ook de obligate partijen werden goed gespeeld. Liefdevol en vrolijk zijn de woorden die bij de vertolking van deze cantate passen. De toegift zette de schijnwerper nog eens extra op de obligate instrumenten en de soliste.

Het concert in Weense sfeer was aangekondigd als een familieconcert waarbij critici niet toegelaten waren. Toch werd me de toegang niet geweigerd. Het moest een middagje onbekommerd genieten worden. Het contrast met het Bachconcert in Aardenburg was groot, maar contrasten kunnen ook verrijkend werken. Pieter Prick vertelde op luchtige wijze over Wenen en de muziek. A la Vienna (piano, viool, cello, contrabas, dwarsfluit, klarinet en percussie) bestaat uit musici die spelen in symfonieorkesten in Polen, in het bijzonder Lødz. Het programma was in de ochtend al een keer gebracht voor de Vrienden van Vierhetleven. Voor een familieconcert lag de gemiddelde leeftijd erg hoog, maar het publiek reageerde enthousiast op de uitnodiging van Prick om te klappen en mee te neuriën. Na de Ouverture Wilhelm Tell van Rossini, kon de sfeer met de Blauwe Donau wals van Strauss niet meer stuk. Tijdens de polka Auf der Jagd speelde de percussionist een speciale rol. Nog vóór het echte jachtseizoen geopend is, schoot hij een luchthaas. Of het nu marcherende houten soldaatjes waren, een zwoele selectie van de Carmensuite, de hete zwijgende lippen of een keffend hondje. Het publiek genoot en a la Vienna liet knappe arrangementen horen. Het Perpetuum mobile werd afgesloten met een requiem in mineur voor de haas en daarna volgden nog een aantal toegiften. Gewoon luchtige kost.

Festival van Zeeuwsch-Vlaanderen
Werken van Bach in de Sint Baafs in Aardenburg door Akademie für Alte Musik Berlin. Concert in Weense sfeer van Strauss tot Bizet in Grote Kerk in Terneuzen door A la Vienna. Gehoord op 5 en 6 oktober.